با سخت‌تر شدن زمستان‌ها و غیرقابل پیش‌بینی‌تر شدن الگوهای آب و هوایی، باغبانان به دنبال پناهگاه‌های قابل اعتمادی برای محافظت از نهال‌های ظریف و محصولات لطیف هستند. گلخانه‌ها و تونل‌های پلی‌اتیلن، دو گزینه محبوب، هر دو ریزاقلیم‌هایی ایجاد می‌کنند که به پرورش‌دهندگان اجازه می‌دهد فصل‌ها را طولانی‌تر کنند و انواع مختلفی از گیاهان را پرورش دهند. اما کدام ساختار برای نیازهای شما مناسب‌تر است؟ این مقایسه جامع، هزینه، سهولت استفاده، سازگاری، زیبایی‌شناسی، دوام، عایق‌بندی و تهویه را بررسی می‌کند تا به شما در تصمیم‌گیری آگاهانه کمک کند.

برای پرورش‌دهندگان کم‌هزینه، تونل‌های پلی‌اتیلن مزایای روشنی را ارائه می‌دهند. طراحی ساده آن‌ها—فیلم پلی‌اتیلن کشیده شده بر روی قاب‌های قوسی—به مواد بسیار کمتری نسبت به گلخانه‌های شیشه‌ای نیاز دارد و این امر آن‌ها را به ویژه برای پوشش‌های بزرگ‌تر، بسیار ارزان‌تر می‌کند. در حالی که فیلم‌های تونل پلی‌اتیلن معمولاً هر 5 تا 7 سال نیاز به تعویض دارند، نگهداری مناسب (مکان‌یابی استراتژیک، تعمیرات سریع با نوار تخصصی) می‌تواند طول عمر آن‌ها را بیش از یک دهه افزایش دهد. گلخانه‌ها به سرمایه‌گذاری اولیه بالاتری نیاز دارند، اما به طور کلی دوام بیشتری دارند.

با این حال، گزینه‌های گلخانه‌ای اقتصادی نیز وجود دارد. گلخانه‌های Lean-to که به دیوارهای رو به جنوب متصل شده‌اند، از سازه‌های موجود برای عایق‌بندی استفاده می‌کنند و هزینه‌های انرژی را کاهش می‌دهند. گلخانه‌های جمع و جور نیز نقاط ورودی مقرون به صرفه‌ای را برای گیاهان گلدانی و نهال‌ها فراهم می‌کنند.

تونل‌های پلی‌اتیلن در سادگی برتری دارند. اکثر آن‌ها را می‌توان توسط دو نفر در یک روز بدون مهارت‌های تخصصی برپا کرد، در حالی که گلخانه‌ها اغلب به نصب حرفه‌ای یا تخصص پیشرفته DIY نیاز دارند. تونل‌های پلی‌اتیلن همچنین با زمین ناهموار سازگاری بهتری دارند، در حالی که گلخانه‌ها به فونداسیون‌های صاف و محکم نیاز دارند.

ماهیت مدولار تونل‌های پلی‌اتیلن امکان گسترش بی‌دردسر با افزودن قوس‌ها و جایگزینی فیلم را فراهم می‌کند. درها و دریچه‌ها را می‌توان در صورت نیاز گنجاند. قابلیت حمل آن‌ها امکان جابجایی برای بهینه‌سازی قرار گرفتن در معرض نور خورشید را فراهم می‌کند—اگرچه جابجایی معمولاً به فیلم جدید نیاز دارد، مگر اینکه کل سازه دست نخورده باقی بماند.

گلخانه‌ها، پس از مونتاژ، به وسایل دائمی تبدیل می‌شوند. طراحی ثابت آن‌ها، افزونه‌های پیچیده‌ای مانند سیستم‌های جمع‌آوری آب باران و دریچه‌های خودکار را برای کنترل دقیق آب و هوا در خود جای می‌دهد.

گلخانه‌ها در این دسته به طور قاطع برنده می‌شوند. خطوط تمیز و شیشه شفاف آن‌ها سازه‌هایی ظریف ایجاد می‌کند که هماهنگ با مناظر ترکیب می‌شوند و در عین حال سرزندگی گیاهان را به نمایش می‌گذارند. فضای آرامش‌بخشی که آن‌ها فراهم می‌کنند، آن‌ها را به پناهگاه‌های ترمیمی تبدیل می‌کند. تونل‌های پلی‌اتیلن عملکرد را بر فرم اولویت می‌دهند، با ظاهری کاربردی که برای باغ‌های کار مناسب است.

در حالی که گلخانه‌ها از نظر تئوری برای همیشه دوام می‌آورند، شیشه آن‌ها در برابر ضربات ناشی از اشیاء سرگردان یا آب و هوای شدید آسیب‌پذیر باقی می‌ماند—با عواقب جایگزینی پرهزینه. تونل‌های پلی‌اتیلن مدرن به طرز چشمگیری بهبود یافته‌اند، با قاب‌های فولادی سنگین و فیلم‌های حرارتی ضخیم که در برابر شرایط سخت مقاومت می‌کنند. تعمیرات ساده‌تر و ارزان‌تر ثابت می‌شود. نوارهای تخصصی به طور موثر پارگی‌های جزئی را ترمیم می‌کنند.

گلخانه‌ها به طور کلی عایق‌بندی بهتری را ارائه می‌دهند، اما در تابستان بدون سایه‌بان یا تهویه مناسب (که با پارچه‌های سایه‌بان، کرکره یا رنگ قابل جابجایی حل می‌شود) خطر گرم شدن بیش از حد را دارند. ساختار مهر و موم شده آن‌ها گرما را در زمستان بهتر حفظ می‌کند، اگرچه ممکن است به گرمایش اضافی نیاز باشد.

تونل‌های پلی‌اتیلن گرما را به طور موثر جذب می‌کنند اما آن را در شب سریع‌تر از دست می‌دهند. فیلم‌های پلی‌اتیلن حرارتی، حفظ گرما را طولانی می‌کنند و در عین حال نور خورشید را پخش می‌کنند تا از نقاط داغ جلوگیری شود. اگرچه شیشه 90 تا 95 درصد نور را منتقل می‌کند، فیلم‌های پلی‌اتیلن ممتاز به 89 درصد شفافیت می‌رسند—که از پانل‌های پلی‌کربنات فراتر می‌رود.

گلخانه‌ها از مدیریت پیشرفته آب و هوا از طریق سیستم‌های HVAC، بازکننده‌های دریچه خودکار و جمع‌آوری آب باران یکپارچه پشتیبانی می‌کنند—اگرچه اتوماسیون هزینه‌ها را افزایش می‌دهد. نظارت دستی با دماسنج و دریچه‌های دستی، جایگزین‌های بودجه‌ای را ارائه می‌دهد.

تونل‌های پلی‌اتیلن عمدتاً به تهویه درب متکی هستند. باز کردن هر دو انتها جریان هوای کافی را برای جلوگیری از تراکم و بیماری ایجاد می‌کند. در حالی که با جمع‌آوری آب باران به دلیل سقف‌های منحنی‌شان ناسازگار هستند، آن‌ها به راحتی آبیاری قطره‌ای و سیستم‌های مه پاش را برای تنظیم دما در خود جای می‌دهند.

هر دو ساختار با ایجاد محیط‌های محافظت‌شده گرم‌تر از فضای باز، فصل‌های رشد را طولانی می‌کنند. گلخانه‌ها برای شروع بذر، تکثیر گیاهان و پرورش نمونه‌های گرما دوست در فضاهای محدود مناسب هستند. تونل‌های پلی‌اتیلن برای خودکفایی برتری دارند و امکان کشت محصولات متنوع در مناطق گسترده را فراهم می‌کنند—که به طور بالقوه پنجره‌های رشد سالانه را هشت هفته یا بیشتر طولانی‌تر می‌کند. جاه‌طلبی‌های باغبانی شما انتخاب ایده‌آل را دیکته می‌کند.